Has de cantar II ( Cantares galegos ) Rosalia de Castro ( 1837 - 1885)

 

- II -

Así mo pediron na veira do mar, ó pé das ondiñas que veñen e van.

Así mo pediron na beira do río que corre antre as herbas do campo frorido.

Cantaban os grilos, os galos cantaban, o vento antre as follas runxindo pasaba.

Campaban os prados, manaban as fontes antre herbas e viñas, figueiras e robres.

Tocaban as gaitas. Ó son das pandeiras, bailaban os mozos cas mozas modestas.

¡Que cofias tan brancas! ¡Que panos con freco! ¡Que dengues de grana! ¡Que sintas! ¡Que adresos!

¡Que ricos mandiles! ¡Que verdes refaixos! ¡Que feitos xustillos de cor colorado!

Tan vivos colores a vista trubaban; de velos tan váreos o sol se folgaba.

De velos bulindo por montes e veigas, coidou que eran rosas garridas e frescas.