CRONOS

 

A fermosa clepsidra

Agasallo de Cronos

Castrador de deuses

Devorador de fillos

Vai deixando caer

As súas acedas bágoas

O efémero fulgor da rosa

Brilla na luz do mediodía

Enche  o seu recendo

 Máxico luminoso,

O xardín enamorado

Abraiado Helios

Fillo de Hiperión

Tira das rendas

Piafan inquedos

Os cabalos solares

Flegonte Aeton

Pirois Éoo

Pasado o pasmo

Libres do freo

Cara o solpor

Cabalgan de novo

-Ardente Resplandecente

Ígneo Amencer.-

Seguindo as orbitas

Que as leis cósmicas

Precisan, impoñen

A deuses e mortais

Apagase o día

Húndese o sol 

Lumarada no horizonte

No mar profundo

Onde reina Poseidón

Indiferente el Titán

Barbado e canoso

O Fillo de Gaia

Temeroso da profecía

Continua a engulir 

A súa propia prole

Namentras a clepsidra

Pinga a pinga 

Destila o tempo

E a rosa …

Fulgor no xardín…    

Tan so....                    

                 Esquecida lembranza.