Agora que a noite noitiña.
comeza a medrar paseniño
e aínda son gratos os días
doces,garimosos e cálidos
coma bicos frescos de moza
leves, amantiños e tépedos
mainos soaves e velaíños.
-Os agasallos mentireiros
deste temperán novo outono.-
gustame sentar na tardiña
na solaina da miña casa
e ver coma quedo vai entrando
calmo sosegado o serán.
E ver mergullarse nas aguas
profundas do Atlántico mar
o divino carro solar .
Aposentados os fogosos
ardentes cabalos do sol
nos establos do divino Helios
Titán e fillo de titanes
descansando na mesta sombra
xurde raiña dama e señora,
auriga do arxénteo carro,
a radiante deusa Selene.
Brilla pura no firmamento
albas luzadas derramando
que alumean a escura noite .
E no luscofusco contemplo
as tremelucentes estrelas.
Brillan Cygnus,Aquila Lyra
Andrómeda, Altair, Cassiopea,……
Triángulo meigo do verán,
aínda lucen resplandecen
No ceo Deneb, Altair, Vega.
Xúpiter,Saturno brillantes
galantes e moi cabaleiros
escoltan a radiante lúa .
Pecho meus ollos cansos
quietude calma sosego.
Síntome pinga mínima
dun mar infindo sereno
o unísono vibrando
co múltiple misterioso
latexo do Universo.
Armonía das Esferas
Melodía das Orbitas
dos celestes movementos
Rítmica maxia do Cosmos
Sinfonía das estrelas
Polifonía dos astros
Concertantes,temperadas .
Música da natureza
A Natureza da música
No hay comentarios:
Publicar un comentario