Parou de chover

 

Parou  de chover, miña rula.

Parou de chover Ay! Meu amor

 

Nun ceo  limpo azul

Reluce retranqueiro

Un sol tépedo morno

 traveso rebuldeiro

 Que irónico sorrí .

 

-Moito non vai durar

Este tempo solloso

Aproveitalo amigos

Parece estar dicindo-.

 

A friaxe enredase

Nas espidas  ponlas

Dos vellos  carballos.

 

Xaneiro agardanos

Oculto na revolta

 do camiño que  leva

Onde morre o inverno.

 

¿Cando,miña rula,

 Ay! Cando meu amor

podamos os rosais?

 

 Xa as primeiras mimosas

Comezan florear

Tinguindo de amarelo

 O carreiro que a nosa casa

Leva ,miña rula ,meu amor.