A choiva mainamente repenica miúda
No meu vello corazón,corazón namorado
Lenes tenras bágoas doce outono estrelado
Das miñas soedades leve compaña muda.
A choiva mansa queda repíteme a cantiga
Daqueles os teus ollos que tanto tanto eu biquei
Daqueles os teus ollos que tanto ,meu ben, eu amei
Onde serán agora, onde serán amiga
Xa canta tristuras o xílgaro na silveira
Xa canta da xílgara primavera lembranzas
Xa canta saudades meu xílgaro malpocado.
Onde ¡ ai amiga ! aquela nosa roseira
Onde aqueles teus ollos das tranquilas bonanzas
Onde ¡ ai xílgara ! o teu riso ben amado.
No hay comentarios:
Publicar un comentario